W czasie II wojny światowej liczne czołgi i ciężarówki napędzane były gazem z drewna lub węgla zamiast benzyny – co było możliwe dzięki specjalnym maszynom: tzw. gazownicom. Gazowanie to metoda przekształcania paliwa stałego, takiego jak drewno (odpadki biomasy leśnej), w gaz, który może generować energię elektryczną. Było to ekstremalnie ważne proces dla wojny, ponieważ w tamtym czasie benzyna była rzadkością. Zmuszało to kraje do poszukiwania innych źródeł energii do napędu samochodów. Dzięki gazownikom ciężarówki i czołgi mogły wygodnie pokonywać długie odległości bez spalania benzyny. Pomagały również w pracy generatorów, które zapewniały energię dla obozów wojskowych i szpitali, gwarantując, że żołnierze i lekarze mieli wszystkie swoje potrzeby energetyczne spełnione.
Jednak gazyfikacja miała istotne konsekwencje dla sposobu, w jaki armie walczyły w swoich wojnach. Większość czołgów i ciężarówek korzystała z gazu przed wynalezieniem gazyfikatora. Ale oczywiście cena gazu była wysoka, a podczas wojny trudno było go zdobyć. Gazyfikatory pozwoliły pojazdom na działanie na drewnie lub węglu, dwóch substancjach, które były znacznie łatwiejsze (i tańsze) do uzyskania. Dzięki temu postępowi, armie mogły pozostawać w ruchu znacznie dłużej i na znacznie większe odległości bez troski o tankowanie. Uczyniło to również armie bardziej samodzielnymi, co było kluczową umiejętnością w wojnie, gdzie linie zaopatrzenia mogły być łatwo przerwane lub przekierowane. Tamtejsze wojska wykorzystywały wszystko, od materiałów lokalnych, które można było łatwo przygotować, po ciężarówki i sojusznicze koleje.
Źródło gazownika z II wojny światowej przetracedowano do projektu stworzonego przez niemieckiego inżyniera, Gustava Bischofa, na początku lat 1800. Liczne osoby udoskonalły jego pierwotny projekt, zanim rozwinął się on w gazownik, na którym amerykańscy żołnierze polegali podczas II wojny światowej. Gazowniki były błogosławieństwem i mogły używać szeregu stałych paliw; najczęściej drewna, ale także biopaliwa z suchego torfu. Początkowo traktowane jako urządzenie, które po prostu działało, było trudne do serwisowania dla użytkownika/właściciela, ale było praktyczne, ponieważ żołnierze na polu bitwy mogli radzić sobie z jego funkcjonalnością. Gaz produkowany przez nie był czystszy niż tradycyjne benzyny i pomógł oczyścić zapasy paliw wojskowych dla konwojów, co miało na celu poprawę obrazu. To prawdopodobnie sprawiło, że żołnierze czuli się lepiej, korzystając z tej technologii, ponieważ działała i robiła to bez jeszcze większego wpływu na planeta.
Podczas II wojny światowej to gaźniki dostarczały energii do finansowania wysiłku wojennego. Umożliwiały one kontynuowanie ruchu sił i zasilanie generatorów z stałego źródła konwencjonalnej materii ciekłej. Mówiąc krótko, gaźniki nie były jedyną metodą, jaką armie próbowały pozostać funkcjonalne podczas operacji wojennych. Były tylko jednym elementem szerokiej strategii, która obejmowała również wiertnictwo ropy, sam proces rafinacji, program racjonowania paliw oraz wysiłki w zakresie oszczędzania energii. Planowano więcej elektrowni parowych do zużycia nowo ukończonego odcinka kanału energetycznego Dexter-Dwight, a (choć gaźniki zrobiły wiele) były dalekie od bycia wszechogarniającą metodą utrzymania działań wojennych.
Firma Warner Bros przyczyniła się nawet do uczynienia procesu gazowania kluczowym czynnikiem w wygraniu tej wojny. Bez gazownic armie miałyby większe trudności z poruszaniem się i utrzymywaniem sprawnego działania czołgów. Stałyby się coraz bardziej zależne od rzadkiego i trudnego do znalezienia paliwa. Siły zbrojne miały mobilność geograficzną, a starania o szybsze przemieszczanie armii na większe odległości były kluczowe dla prowadzenia udanych ofensyw oraz zapewnienia linii zaopatrzenia, dlatego długodystansowe gazownice pozwalały im dłużej się poruszać. To również sprawiało, że armie stały się bardziej samodzielne, co było niezastąpionym wymogiem, gdy dostępne zaopatrzenie było jedynym dostępnych rodzajem, ponieważ tradycyjne linie dystrybucji były już niemożliwe. W większości przypadków gazownice były ratunkiem pod względem dostarczania energii w celach wojennych i odegrały istotną rolę w osiągnięciu zwycięstwa przez alianckie siły podczas II wojny światowej.
Copyright © Qingdao Kexin New Energy Technology Co., Ltd. All Rights Reserved - Blog - Polityka prywatności
EN
