Bu hava kalitesi sorunları, her gün kullandığımız şeylerin–odalık odun, tarım atıkları ve evet, çöp bile—bir enerji kaynağına dönüştürülebilmesini nasıl sağlayabileceğimizi düşünmeye başlamamızın bir nedenidir. Gazlaştırma adı verilen bir prosedür kullanarak tam olarak bunu yapabiliriz ve bu da daha şaşırtıcıdır. Syngas, katı maddelerden elde edilen bir gaz şeklidir – bu da gazlaştırmayı birçok işleminde anahtar yapan faktördür. Elektrik üretiminde, ev ısıtmasında ve günlük hayatta kullandığımız farklı kimyasalların üretilmesinde gibi şeylerin çalıştırılması için yakıt olarak kullanılabilir.
Gazleme süreci, katı maddenin gaz tedavisi için özel olarak tasarlanmış bir odada ısıtılmasıyla başlar ve bu oda Gazifier adını taşır. Bu kutuda sadece sınırlı miktarda oksijen bulunur. Bu yöntem, malzemeyi ısıtarak birkaç tür gaz halinde ayırmaktadır. Karbon monoksit, hidrojen ve metan gibi gazlar. Sıvılaşan gazlar daha sonra yakıtların potansiyel bir kaynağı olarak yakalanır ve kullanılır. Sıcaklığın değiştirilmesi ve mevcut hava miktarına göre farklı türde gazlar üretilir ki bu da farklı amaçlar için çok yararlıdır.
Düşünebileceğiniz gibi, gazleme bir dizi avantajı vardır ki bunlar temiz, yenilenebilir ve sürdürülebilir enerji üretmek için tercih edilen yöntemidir. Başka bir büyük avantaj ise çöplere atılacak çeşitli malzemeleri işleme potansiyeline sahip olmasıdır. Özellikle eski ahşap ve tımar atıkları gibi malzemeler süreçte yakılabilmektedir. Bu önemli bir konu çünkü gazleme sadece enerji yapmaz aynı zamanda çöpleri de atmadan işler. Eğer bu kaynakları kullanabilirsek, kömür veya petrol gibi yenilmez yakıtlarımızdan (ki çevreye zarar verebilir) daha az dependence olabiliriz.
Temel olarak olan şu ki, ısı katı maddeleri eritir ve bu da her şeyi birlikte tutan kimyasal bağları bozar. Az sayıdaki istisnaların dışında, karbon çoğu katı yakıtın ana bileşeni olur. Isı ile zengin oksijen ortamında ısıtıldığında, karbon çevresindeki oksijenle reaksiyona girebilir ve karbon dioksit (CO2) üretir. Oksijen yoksa, yalnızca CO (karbon monoksit) oluşur. Bunu yaptığımız neden, bu maddelerin normalde ne kadar sürdüğünde daha fazla enerji vermesini sağlamak için zorlamak.
Gazlaşdırma sanayide birçok pratik kullanıma sahiptir. Önemli bir uygulama, enerji üretiminde atıkların yok edilmesidir. Şehir çöpleri veya farklı sanayi süreçlerinden çıkan atıklar örneğin bir gazlaştırıcıya beslenebilir. Bu gazlaştırıcıda, atıklar sentetik gaz (syngas) dönüştürülür. Bu sentetik gaz, elektrik, ısı hatta hidrojen veya amonyak gibi birçok sanayi işleminde kullanılan kimyasallar üretmek için yakılabilir.
Gazleme aynı zamanda biyoyakıtlar alanında da umut verici bir potansiyele sahiptir. Biyoyakıtlar, odun, saman veya mısır gibi yenilenebilir kaynaklardan elde edilen yakıtlardır. Gazleme bu malzemeleri sentetik gaz (syngas) olarak dönüştürebilir ve bu gaz daha sonra etanol veya dizel gibi sıvı biyoyakıtlara çevrilebilir. Bu biodizel, doğal fosil yakıtları olan benzin ve dizelin yerine araçlar için kullanılır.
Bu kadar avantaj varken, araştırmacıların gazleme sırasında dikkat etmesi gereken zorluklar ve sınırlamalar da mevcuttur. Anahtar sorunlardan biri de hem gazleme sistemlerini kurma hem de işletme maliyetlerinin yüksek olabileceği gerçeğidir. Bir gazlaştırıcı özel ekipman gerektirir ve bunu doğru şekilde çalıştırmak için eğitilmiş insanlara ihtiyaç duyulur. Bu durum, bu teknolojiyi benimsemeyi planlayan birçok şirket ve toplum için bir engel olabilir.
Copyright © Qingdao Kexin New Energy Technology Co., Ltd. All Rights Reserved - Blog - Gizlilik Politikası
EN
